G Fm G# G
صدای خش خش برگای خزونی توی گوشم ناله می کرد
G Fm G# G
آسمون بغضش رو تو پرده ابرای سیاهش پاره می کرد
G# Fm G
رعد و برق نگاه شهر رو با صداش خواب زده می کرد
G Fm G#
زمین از این همه سنگینی بار به روی شونش گله می کرد
G# Bb
همچنان پای پیاده فارغ از صدای خشم اسمونی
G# Bb
بیخیال از ناله ها و گله های برگهای زرد خزونی
Bb Cm
جاده های بی کسی رو گم کی ردم آروم آروم
G G#
تن غربت رو می شستم زیر قطره های بارون
Bb Cm
من به یاد عطر بارون زده گل های پونه
G G# Bb
می کشیدم پای خستم رو تو جاده به هوای بوی خونه
Bb Cm
وقتی که صدای خونه من رو تا آخر جاده می کشونه
G G# Bb
این سراب تو جاده که چشمام رو می سوزونه
