Cm
در آستانه ی پیری گلایه از شبِ دنیا
A#
بد است مردِ حسابی به احترام دیازپام
G G#
بدون قصه و بوسه تلاش کن که بخوابی
Cm
تو مثه پرده ی خانه وبال گردن روزی
A#
کسی نگفت نباید که از نهاد بسوزی
G#
تو آفتاب نبودی که بی دریغ بتابی
Cm
چه اسب ها که درونت به اهتزاز درامد
A#
به شِیهه عُمرِ گلویت کشان کشان به سر آمد
Cm A# G#
تو را که بست به گاری که روز مزد عذابی
Cm
لگد زدن به شیری که صبر غرش او بود
A#
شکست یوزپلنگی که رام و آینه خو بود
G#
و از فراز دهانی سکوت کرد عقابی
Cm
دلیر ماندی و نان را به خون زدی که نمیری
A#
به هرزه پا ندواندی از این دوندگی آخر
Cm A# G#
چه میرسد به جماعت جز آخوری و طنابی
Cm
شناسه عالمی و اما شناسنامه نداری
A#
ودائم الغمی اما خودت ادامه نداری
G#
غرور منقطع النسل عماره سازِ خرابی
Cm
تو برگزیده نبودی قبول کن که نبودی
A#
قبول کن که رسولی بدون معجزه هستی
G#
بلند مسئله هستی ولی بدونِ کتابی
Cm
دریچه ی که تپید و جهان کوچک ما را
A#
به نور خوان گرفتست بیا و زنده شو ای ماه
Cm A# G#
که مثه فاتحه هر شب بر این دریچه بتابی
Cm
هزار ماهیِ تنها فدایه آبی دریا
A#
هزار بسته مسکن فدایِ این غم برانا
G#
هزار گَله ی درنا فدایِ وسعت آبی
Cm
گلایه از شب کوچک ولِک به شیوه ی کودک
A#
پس از حزن مبارک شبت بلند غمت نیز
Cm A# G#
غمت بخیر شبت نیز شب است مردِ حسابی

افزودن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *