Em Am Em
من این پایین نشستم سرد و بی روح
Em Am
تو داری می رسی به قله ی کوه
Em Am
داری هر لحظه از من دور میشی
Em Am
ازمدل می کنی مجبور میشی
Em Am
تا مه راه و نپوشونده نگام کن
Em Am
اگه رو قله سردت شد صدام کن
Em Am7 Am
یه رنگ مرده از رنگین کمونم
Em Am7 Am
من این پایین نمیتونم بمونم
Em Am
منم اونکه تو رو داده به مهتاب
Em Am
کسی که روتو می پوشونه تو خواب
Em Am7 Am
کسی که واسه آغوش تو کم نیست
Em Am7 Am
می خوام یادم بره دست خودم نیست
