B A E
کجا بودم کجا رفتم کجايم من نمی دانم
 
E B A E
به تاريکی در افتادم ره روشن نمی دانم
 
E A E A E
ندارم من در اين حيرت به شرح حال خود حاجت
 
E B A E
که او داند که من چونم اگر چه من نمی دانم
 
B A E
کجا بودم کجا رفتم کجايم من نمی دانم
 
E B A E
به تاريکی در افتادم ره روشن نمی دانم
 
A E A E
چو من گمگشته ام از خود چه جويم باز جان و تن
 
E B A E
که گنج جان نمی بينم طلسم تلخ نمی دانم
 
A E A E
چگونه دم توانم زد در اين دريای بی پايان
 
E B A E
که درد عاشقان آنجا به جز شيون نمی دانم
 
B A E
برون پرده گر رو می کنی اثبات شرک کفر کرد
 
E B A E
که من در پرده جز نامی ز مرد و زن نمی دانم
 
B A E
کجا بودم کجا رفتم کجايم من نمی دانم
 
E B A E
به تاريکی در افتادم ره روشن نمی دانم
 
A E A E
در آن خرمن که جان من در آنجا خوشه می چيند
 
E B A E
همه عالم و مافی ها به نيم ارزن نمی دانم
 
A E A E
از آنم سوخته خرمن که من گويی در اين صحرا
 
E B A E
اگر چه خوشه ميچينم ره خرمن نمی دانم
 
B A E
چو از هر دو جهان خود را نخواهم مسکنی هرگز
 
E A B
سزای درد اين مسکين يکی مسکن نمی دانم
 
B A E
کجا بودم کجا رفتم کجايم من نمی دانم
 
E B A E
به تاريکی در افتادم ره روشن نمی دانم

افزودن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *