F# G#m
این حرف یه سربازه از غربت یه سنگر
 
D# C#m E
یک نامه خون آلود از جبه خاکستر
 
F# G#m
با بوسه به دستای مادرش شروع میشه
 
D# C#m E
میدونه که این سنگر فردا زیر آتیشه
 
F# G#m
میگه اسم اون کوچه اسم من نشه مادر
 
D# C#m E
اسم نسترن روشه چه اسمی از این بهتر
 
F# G#m
نسترن رو میشناسی اون دختر همسایه است
 
D# C#m E
میخواستم عروست شه اما بعد آتش بس
 
F# G#m
برق چشم اون اینجا توی جبهمه با من بود
 
D# C#m E
اون دلیل جنگیدن اون معنی میهن بود
 
F# G#m
مادر نکنه یک وقت خون منو بفروشن
 
D# C#m E
اونایی که بعد از من پوتینامو میپوشن
 
F# G#m
نگذاری که اسم من ابزار غضب باشه
 
D# C#m E
خون من هم رزمام بازیچه شب باشه
 
F# G#m
نگذاری که اسم من باطوم بشه تو پهلو
 
D# C#m E
یا تیر خلاصی شه تو صورت دانشجو
 
F# G#m
اونایی که اسمم رو با عربده میخونن
 
D# C#m E
از بغض شب حمله یک قطره نمیدونن
 
E F#
اونا تو شب آتیش فکر جونشون بودن
 
D# C#m
رنگ سفره هاشون بود خون صدتا مثل من
 
E F#
مادر نذار اسم من اسم کوچمون باشه
 
D# C#m
وقتی عشق نمیتونه توی کوچه پیدا شه
 
F# G#m
وقتی عشق به شلاق و حبس و توبه محکومه
 
D# C#m E
رد پای بغض من روی نامه معلومه
 
F# G#m
یاد منو پنهان کن تو اون دل پهناور
 
D# C#m E
حتی عکسمو بردار از رو طاقچمون مادر

افزودن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *