F# G#m
این حرف یه سربازه از غربت یه سنگر
D# C#m E
یک نامه خون آلود از جبه خاکستر
F# G#m
با بوسه به دستای مادرش شروع میشه
D# C#m E
میدونه که این سنگر فردا زیر آتیشه
F# G#m
میگه اسم اون کوچه اسم من نشه مادر
D# C#m E
اسم نسترن روشه چه اسمی از این بهتر
F# G#m
نسترن رو میشناسی اون دختر همسایه است
D# C#m E
میخواستم عروست شه اما بعد آتش بس
F# G#m
برق چشم اون اینجا توی جبهمه با من بود
D# C#m E
اون دلیل جنگیدن اون معنی میهن بود
F# G#m
مادر نکنه یک وقت خون منو بفروشن
D# C#m E
اونایی که بعد از من پوتینامو میپوشن
F# G#m
نگذاری که اسم من ابزار غضب باشه
D# C#m E
خون من هم رزمام بازیچه شب باشه
F# G#m
نگذاری که اسم من باطوم بشه تو پهلو
D# C#m E
یا تیر خلاصی شه تو صورت دانشجو
F# G#m
اونایی که اسمم رو با عربده میخونن
D# C#m E
از بغض شب حمله یک قطره نمیدونن
E F#
اونا تو شب آتیش فکر جونشون بودن
D# C#m
رنگ سفره هاشون بود خون صدتا مثل من
E F#
مادر نذار اسم من اسم کوچمون باشه
D# C#m
وقتی عشق نمیتونه توی کوچه پیدا شه
F# G#m
وقتی عشق به شلاق و حبس و توبه محکومه
D# C#m E
رد پای بغض من روی نامه معلومه
F# G#m
یاد منو پنهان کن تو اون دل پهناور
D# C#m E
حتی عکسمو بردار از رو طاقچمون مادر